รักนะ...ยัยตัวร้าย

     คฤหาสน์หลังหนึ่งใจกลางกรุง

     "ฟ้า แม่อยากให้ลูกไปเรียนต่างประเทศได้มั้ยลูก ที่นี่อันตรายเกินไปแม่ไม่สบายใจเลย" นารีพูดกับบุตรสาวคนโตด้วยความกังวล

     "จะให้ฟ้าทิ้งทุกคนไปอยู่อย่างสุขสบายและคนข้างหลังจะลำบากแค่ไหนก็ไม่ต้องสนใจอย่างนั้นเหรอคะ อีกอย่างตั้งแต่เด็กจนตอนนี้ฟ้าไม่เคยได้อยู่กับพ่อกับแม่กับน้องเลยต้องไปอยู่ที่อื่นตลอดจบมอปลายแล้วฟ้าก็ดีใจที่จะได้กลับมาอยู่บ้าน แต่วันนี้แม่ก็ยังจะไล่ให้ฟ้าไปเรียนต่างประเทศไปอยู่ที่อื่นอีกแล้ว"ระฟ้าพูดความในใจออกมาจนหมด18ปีที่เธอเฝ้าถามตัวเองว่าผิดอะไรทำไมเหมือนไม่มีใครต้องการเธอเลย

     "เค้าเห็นด้วยกับแม่นะตัว อยู่ที่นี่อันตรายมากจริงๆ" รภัทรเห็นด้วยกับความคิดของผู้เป็นแม่ในที่ที่ไม่มีใครรู้จักพี่สาวของเขาจะปลอดภัย

     "ตัวอยากให้เค้าไปไกลๆเหรอ ตัวไม่เคยอยากอยู่กับเค้าแบบที่เค้าอยากอยู่กับตัวบ้างเหรอ"ระฟ้าถามอย่างน้อยใจทำไมทุกคนเอาแต่ผลักไสให้เธอไปที่อื่นทุกคนไม่รักเธอเหรอ

     "เค้าแค่เป็นห่วงตัวนะตัวต้องดูแลทุกอย่างแทนพ่อในวันข้างหน้าตัวแค่ไปเรียนที่อื่นก่อนฝึกอะไรหลายๆอย่างให้ชำนาญต่อไปจะได้ดูแลตัวเองได้ เค้าสัญญาว่าระหว่างที่ตัวไม่อยู่เค้าจะดูแลทุกอย่างให้ดีที่สุดพอเรียนจบเราก็จะได้อยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตา"รภัทรพยายามเกลี้ยกล่อมอย่างสุดความสามารถเขาอยากห่างกับพี่สาวที่ไหนกัน

     "ก็ได้ เค้าจะตั้งใจเรียนให้จบไวๆ เค้าจะกลับมาพร้อมระฟ้าคนใหม่ที่ไม่กลัวใคร ระฟ้าคนใหม่ที่จะปกป้องดูแลทุกคนได้"ระฟ้าพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นแม้จะไม่ค่อยยินยอมพร้อมใจเมื่อขัดไม่ได้เธอก็ต้องทำให้ทุกคนเชื่อว่าเธอทำได้

     "พ่อจะรอวันที่ฟ้ากลับมาปกป้องพวกเราทุกคน"ประพันธ์พูดให้ระฟ้ารับรู้ว่าเขาเชื่อ เชื่อว่าระฟ้าจะทำตามที่พูดได้

     "ค่ะฟ้าสัญญา"

**เปิดเรื่องใหม่อีกแล้ว จริงๆก็ไม่ใหม่นะ ใหม่ที่นี่เก่าที่อื่นแต่งได้ครึ่งเรื่องละจะมาลงเรื่อยๆพร้อมเรื่องอื่นนะคะ